قاعدتا نگاه‌هایی که به هنر و ابزار هنری وجود دارد، متفاوت است. یک‌نگاه این است که از هنر به‌عنوان بستر و جایگاهی استفاده می‌کند برای اینکه انسان را به تعالی برساند و درجات عالی انسانی را نمایش دهد که مقوله زیبایی‌شناسی و پرداختن به زیبایی‌های فطری انسان از همین‌جا نشأت می‌گیرد. نگاه دیگری هم وجود دارد که به هنر برای هنر معتقد است و این نگاه هم طرفداران و داعیه‌داران خودش را دارد هرچند در دنیای کنونی و مختصات امروزی کمتر چنین دیدگاهی مورد‌توجه قرار می‌گیرد. اما نگاه دیگر، که شامل نگاه داعش هم می‌شود، نگاهی است که از هنر به‌عنوان ابزاری برای رسیدن بشر به امیالش استفاده می‌کند. اینجاست که نوع بهره‌گیری از هنر متفاوت است. استفاده از هنر برای بهره‌گیری در جهت رعب‌و‌وحشت توسط گروه‌هایی که با این نگاه به ابزار سینما متوسل می‌شوند به‌نوعی برگرفته از یک نگاه خشن است که قاعدتا این نگاه به هنر و استفاده ابزاری از هنر به جوامع غربی تعلق دارد. این طبیعی است که گروه خشونتگرایی مثل داعش از وسیله ایجاد هنر برای ترویج رعب‌و‌وحشت در افکار‌عمومی و برای نمایش غلبه خودش در فضای اجتماعی و سیاسی جوامع بهره خواهد گرفت. مثل استفاده‌ای که بعضا از تکنولوژی و فناوری می‌شود. تکنولوژی، هم می‌تواند برای پیشرفت جایگاه انسانی بشر استفاده شود و هم می‌تواند در جهت تخریب جامعه انسانی مورد استفاده قرار گیرد. هنر هم از این قاعده مستثنی نیست، بنابراین داعش از ابزار سینما برای القاء تفکر خودش استفاده می‌کند.
منبع: روزنامه شرق